"Een nieuwjaarsbrief van citaten." - E.C.

Ik heb een nieuwjaarsbrief voor u geschreven. Het komt recht uit mijn hart, maar omdat ik een koude, harteloze trut ben, gebruikte ik andermans woorden om mijn oprechte gevoelens voor u uit te drukken.
Daarenboven zijn citaten de perfecte manier om mijn eruditie te etaleren. Dat en dure woorden zoals "eruditie" en "etaleren".

 “Quousque tandem abutere, Eva, patientia nostra?” – Cicero 

Maar misschien zal de vertaling voor meer duidelijkheid zorgen; Eva, hoe lang nog in ’s hemelsnaam, ga jij ons geduld misbruiken.
Niet lang meer, want wat u net heeft gehoord was mijn intro om dus aan mijn eigenlijke nieuwjaarsbrief te beginnen.

 “Ik heb iets met woorden en zinnen.” – Herman Brusselmans, Mogelijke memoires

Zo veel zelfs, dat ik in 2015 besloot om daarin verder te studeren.
Maar al die “Woorden, woorden, woorden”- Shakespeare, Hamlet kunnen toch vaak niet de leemtes van passie en extase opvullen. Geen nood, ik ga niet aankondigen dat ik eindelijk een vriendje heb gevonden. Want

“De liefde, meende zij, moest plotseling komen, met donder en bliksem –als een orkaan uit de hemel, die het leven overvalt, het omverwerpt, ieders wil als blaadjes van de bomen rukt en het hart volledig in de afgrond stort.” – Gustave Flaubert, Mme Bovary

En

“In wezen ben ik uit liefde opgebouwd.” –Herman Brusselmans, Kwantum

Maar

“Woorden als passie en extase [dus], we leren ze wel maar ze blijven plat op het papier. Soms proberen we ze om te draaien, te ontdekken wat eronder zit, en iedereen heeft wel een verhaal te vertellen over een vrouw, een bordeel of een wilde opiumnacht of een oorlog; We zijn er bang voor. We zijn bang voor passie en lachen om te veel liefde en hen die te veel liefhebben en toch hunkeren we naar dat gevoel.” – Jeanette Winterson, De Passie

Maar eigenlijk vind ik dat passie en extase serieus overroepen begrippen zijn. Want

“Zonder eentonigheid geen geluk.” – Paul Auster, Brooklyn Follies

En vergeet niet:

“Geluk hebben, dat kan van alles betekenen.” –Griet op de Beeck, Kom hier dat ik u kus

Bijvoorbeeld naar de Colruyt gaan, en zien dat de proevertjes net bijgevuld zijn. Of de snelste rij kiezen in de Colruyt. Of terugkomen van de Colruyt, struikelen, vallen recht op uw boodschappen. Ontdekken dat uw grote fles olijfolie gebroken is, waardoor je ruikt naar een boeket basilicum. Maar weet je wat geluk hebben is, zien dat uw bokaal met fetablokjes wel nog intact is.

Sommigen zouden misschien beweren dat wij ons geluk niet in eigen handen hebben. Dat eenieder een lot heeft en Vrouwe Fortuna onze leventjes in strakke banen leidt.
Voor mijn part kan Vrouwe Fortuna haar lot in haar intieme delen steken. Want daar zal wel genoeg plaats zijn.

“De intieme delen van Vrouwe Fortuna? Oh juist, ze is een hoer.” –Shakespeare, Hamlet

Sorry voor mijn grof taalgebruik, maar is er al ooit iemand ver gekomen door zich te wentelen in zijn eigen drama? Ik zie meneer daar toch zijn voorhoofd fronsen.

“Hij vraagt zich zeker af wat er met de wereld gebeuren gaat als jonge meisjes dergelijke grappen vertellen.” –Louis-Paul Boon, Menuet

“Maar er is niet een braaf en ingetogen meisje dat geen abnormale gedachten en gevoelens koestert.” –Simone de Beauvoir, De tweede sekse

Naast het feit dat ik dit jaar veel nieuwe vuile woorden heb geleerd, en een enorme liefde voor de Colruyt heb ontwikkeld, staat het ook vast dat we allemaal weer een jaartje ouder zijn geworden. Choquerend, ik weet het.

“Ouder worden is niets om naar uit te kijken, toch doe ik dat.” –Herman Brusselmans, Kwantum

Het zou wel eens een welkome afwisseling zijn om lijntjes en grijze haren te zien in de spiegel in plaats van puisten en vettig haar.

“Lijntjes en grijze haren zijn waarschuwingstekens waarmee de natuur aangeeft dat je niet met iemand moet dollen –het equivalent van de geelzwarte strepen van een wesp, of de markering op de rug van een zwarte weduwespin. Lijntjes zijn je wapen tegen idioten. Lijntjes zijn je uithangbord met WIJZE INTOLERANTE VROUW; NIET BENADEREN.” –Caitlin Moran, How to be a woman

Maar de problemen die ouder worden met zich meebrengt, wat betekenen ze nog in het licht van zoveel andere dingen.

“Ay, there’s the rub.” –Shakespeare, Hamlet

Niemand tackelt terrorisme in zijn nieuwjaarsbrief, of armoede, ongelijke rechten of het zatte oude vrouwtje dat elke dag in de Colruyt bij het wijnstandje staat.

“En die dingen moeten getackeld worden. Getackeld zoals bij rugby, met hun bek in de modder en een hoop geschreeuw.” –Caitlin Moran, How to be a woman

Ik vrees dat ik met mijn kort intermezzo de jolige sfeer een beetje naar de vaantjes heb geholpen.

“Neem nog wat thee.” –Lewis Caroll, Alice in wonderland

Of in dit geval cava.

We hebben allemaal wel van die momenten waarin het lijkt alsof het gewicht van de wereld op onze schouders ligt. Waarin we een halfuur op de koude, stenen vloer van ons kot gaan liggen om de grootste existentiële crisis van ons leven te hebben.
Maar dan zijn er ook weer van die momenten waarop je in de spiegel kijkt en denkt “Daaaamn, girl! Gij ziet er goed uit vandaag.” of na enkele minuten dralen toch durft te vragen aan de meneer van de Colruyt waar de havermout staat.

“Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld, soms ben ik een kwartelei.” –Griet op de Beeck, Kom hier dat ik u kus

En het kan misschien zijn dat jullie me nu allemaal met mijn hoofd over het asfalt willen schuren omdat deze nieuwjaarsbrief veel te lang duurt. Geen nood, het duurt niet lang meer.

Wat ik gewoon wil zeggen is dat ook 2016 voor mij een jaar met afwisseling mag zijn, met nog meer boeken en God ja, nog meer grove woorden. En stel dat 2016 een jaar wordt waarin alles van een leien dakje gaat, goh ja, wie ben ik dan om te klagen. Want alles wat ik weet is dat ik niets weet.

“Que scay je”- Montaigne

Met de groeten van Montaigne alsook uw immer ravissante kapoen,

Eva

Mechelen, 6 januari 2016