vrijdag 29 januari 2016

Huilen, lypsyncen, leren en huilen

Juicht en buldert dames ende heren. Heden ten dage – eergisteren – zijn mijn examens afgelopen. De ketenen der boeken en syllabussen heb ik van me afgeworpen en triomfantelijk loop ik mijn toekomst tegemoet. Tot de volgende examenperiode dan, dan is het weer huilen geblazen.

Ik dacht tot vorig jaar met mijn premature gedachten dat de examens aan de universiteit wel gingen meevallen. Kent u het moment in The Hobbit waarop Thorin tegen Bilbo zegt “I’ve never been so wrong”? Ja, Thorin dat ben ik dus in dit scenario, alleen een kop groter en zonder mijn ochtendlijke scheerbeurt over te slagen.
Tijdens den blok ging ik elke avond een wandelingetje maken – want ons mama zei dat dat goed voor mij was – en soms wandelde ik langs mijn oude middelbare school. Op zulke momenten moest ik me tegenhouden om geen daad van puur vandalisme te plegen en in grote letters “GENIET ERVAN ZOLANG HET NOG DUURT!”, al zou dat bij mij allicht eindigen in een post-itje met dezelfde boodschap op de schoolboort plakken. Hé, alle begin is moeilijk.

Maar een mens doet vreemde dingen wanneer zij met haar hoofd over de boeken gebogen moet zitten. Een kleine bloemlezing uit mijn wonderbaarlijke avonturen:

  • Ik vond een verdwaalde liquid eyeliner en schilderde heel mijn ooglid zwart. Omdat dat nog niet emo genoeg was tekende ik ook zwarte traantjes op mijn wangen.
  • Ik ontdekte dat ik de nood voelde om mijn haren –letterlijk- uit te trekken waardoor ik een muts of kap moest dragen zodat ik niet kaal werd.
  • Ik ging drie keer joggen. Raar hé, ik weet het.
  • Ik keek alle Harry Potter films in een week.
  • Ik leerde het dansje van “Wat doen we als het binnen regent” van K3.
  • Ik ging –zoals eerder gezegd- elke avond een stukje wandelen en ontdekte de vruegde die wandelen op muziek kan brengen. Lypsincen en dansen op straat, het moet geaccepteerd worden jongens, we zijn 2016. Mijn favorieten zijn Temperature van Sean Paul voor dat in-da-clubgevoel, Niet te doen van Uberdope en Supermassive black hole van Muse om uw twilightperiode te herbeleven.
  • Ik deed heel veel dingen om maar niet mijn cursus van buiten te hoeven blokken. Zo deed ik pogingen om het alfabet achterstevoren te leren opzeggen.
  • Elke dag deed ik voor een kwartiertje mijn slonzenkledij uit, deed ik iets moois aan en danste ik voor de spiegel.
  • Ik huilde met de belachelijkste dingen eerst. How to train your dragon II en A night at the museum zijn behoorlijk emotionele films, de nieuwe Notebook eigenlijk. Ohja of toen ik de eerste vraag van mijn oefenvragen fout had, of nog beter, toen het eten te laat klaar was. Hoppa, sluizen open.
  • Ik ben al mijn wanhoop gaan projecteren op mijn plannen na de examens. Ongelooflijk trashy maar waar, deze avond zijn er geen padjes, en mochten ze er wel zijn, zouden ze allemaal naar de gracht leiden.

Maar nu is het dus afgelopen. Vrijheid blijheid, en dit schrijf ik met een lekker koude Gouden Carolus trippel naast mij. Grote meisjes verdienen grotemensenbier.


3 opmerkingen:

  1. Dat laatste puntje though, ik sluit me er helemaal bij aan :'). Heb je je punten al gekregen?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. I love this! Zo grappig (sorry), uw blog is geweldig :D Hopelijk is het harde werk met een schoon resultaat (en ps: alles is herkenbaar. Ik zelfs zowaar mijn kamer helemaal opgeruimd!)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Met als titel 'Geniet ervan zolang het nog duurt!' is dit een regelrechte inzending voor
    http://www.schrijvenonline.org/schrijfwedstrijd/130496
    Waarop wacht je?

    BeantwoordenVerwijderen