donderdag 10 januari 2019

Nieuwjaarsbrief '19

Beste vrienden en sympathisanten

Ik denk dat ik voor veel mensen spreek als ik zeg: "euuhm ... 2018, What the fuck?!" We zeggen wel vaak dat we er een ruw jaar hebben opzitten (en ja dit is een anglicisme van 'rough year') maar sommige dagen van 2018 voelden aan als schuurpapier. Maar met schaafwonden en al strompelend, met hechtingen en al kruipend, met emotionele amputaties en steunden op onze rollator zijn we hier vandaag toch weer geraakt.
In mijn cinegrafisch brein is dit dan ongeveer het moment waarop een of ander episch klassiek stuk begint te spelen en de vlag van mijn land achter mij wappert tegen een decor van een prachtige zonsondergang. En in mijn cinegrafisch brein kan ik nu verder gaan met het volgende stuk.

"Schuurpapier kan ook fijn zijn. Het krijgt het hardnekkige eelt van onze voeten. Het bereidt uw hout voor op een frisse laag verf. Schuurpapier maakt alles glad en kan de finale afwerking zijn van uw beeldhouwwerk, van uw David, van uw Laocoongroep."

Maar dit is geen film. Mijn cd-speler is kapot, ik heb te weinig nationalistische gevoelens om te weten tot welk land ik behoor en de zon is al lang onder gegaan.
En weet je wat ook wel tof is? Satijn of veertjes of zachte babywangetjes ... of letterlijk alles wat niet schuurpapier is.
Dus dit is mijn boodschap aan 2019 en bij uitbreiding aan de mensheid:
"wees eens zacht en aardig en netjes. Voor elkaar. Voor uzelf."

Dat we dit jaar eindelijk mogen waarmaken wat we jaar na jaar zeggen. Dat we eindelijk kiezen voor geluk en liefde. Dat we onszelf onszelf verzorgen, fysiek maar zeker ook mentaal.
Ja, dat zijn mijn goede wensen,
mijn betere wensen
mijn beste wensen
voor het nieuwe jaar

immer uw kapoen,
Eva

Leuven, 10 januari 2019

Geen opmerkingen:

Een reactie posten