Beste meneer Klierkoorts
In deze halve koortsdroom die sinds kort, door uw schuld,
mijn leven is geworden had ik u graag geadresseerd en op uw plaats gezet.
Slechts eenmaal zal ik mij mild opstellen en die beurt komt er nu aan. Mijn
excuses dat ik u zonder uw medeweten een gender toeken. Dat is niet van mijn
gewoonte, al denk ik dat het mannelijk geslacht in dit geval zeer van
toepassing is. Want jij bent trash net zoals alle mannen. Daarenboven is er een
groter mannelijk percentage dat ongevraagd vrouwelijke lichamen binnendringt.
Tot zover het mild zijn, maar nu we toch over dit woord aan het struikelen
zijn. Wist u dat ik door u zomaar hopsakee mijn milt kan scheuren door te zware
dingen op te tillen. Vind gij dit nu normaal?
Dat komt hier mijn lichaam binnengeslopen en terroriseert
niet enkel mijn geweldige gezondheid maar ook mijn (semi-)onberispelijke
reputatie. “Oh heb je klierkoorts, Eva? Je weet wat ze daarvan zeggen hé, dat
het de kuskesziekte is.” Hou je bek, Sonja en stop met die wenkbrauwen zo
veelzeggend op te trekken. Dat is nog niet het ergste feit op het vlak van
reputatie. Moest ik even soa-gespreksgewijs gaan aankondigen dat ik klierkoorts
had aan iedereen waarmee ik een glas of iets meer gedeeld had in het nabije
verleden. Het was als het ware een oefening op vertellen dat ik chlamydia heb.
Alleen is chlamydia op te lossen met één simpel pilletje en blijft u “voor
onbepaalde duur, maar reken toch maar minstens op zes weken” in mijn lijf
ronddolen.
Die slechte reputatie kan ik misschien nog wel aan, maar kunnen we het alstublieft wat rustiger aandoen in alle andere opzichten. Keelpijn, hoofdpijn, koorts, amandelen als pingpongballen, zweetaanvallen, voortdurende vermoeidheid, misselijkheid. Iemand is hier een beetje een strever aan het zijn hoor, meneer Klierkoorts. Doe wat rustig aan, straks krijgt u een burn-out. Het was al geen geheim dat ik met momenten de hottest bitch in town ben, maar toen mijn lichaamstemperatuur eergisteren in 20 minuten een halve graad steeg tot een zorgwekkende 39,2°C ging het er toch wat over.
Blijkbaar kan die hevige vermoeidheid nog enkele maanden
blijven aanslepen. Ik heb geen al te druk leven, maar om iedere keer nadat ik
een douche neem drie uur te moeten slapen … Dan zitten we op een
gepensioneerdenniveau van tijdsbesteding. Ach o wee, kijk mij nu, 22 jaar in de
fleur van haar leven en getroffen in hart en klieren door uitschot gelijk u. Schaam
u.
Uw tijdsmanagement kon trouwens ook beter hé. Over enkele dagen begin ik
mijn nieuw academiejaar in een gloednieuwe richting. Als blijkt dat er ook maar
iets in die opleiding misloopt omwille van u, ik kom je persoonlijk opzoeken.
Ik weet u namelijk wonen, u woont in mij. Daarenboven, laten we dit niet
kleiner maken dan het is, neemt u mij een heel aantal goeie feestjes af. Ik mag
hopen dat ik tegen de eerste weekends van oktober weer volledig op mijn
dansbenen sta. Wie moet anders al mijn scoutsvrienden steunen? En zie maar dat
tegen dan die lever van mij ook gefixt is. Die gele blos die mijn wangen kleurt
vanwege mijn slechte leverwaarden staat me niet echt.
Bon, ik denk dat mijn boodschap overgekomen is. Ik denk dat
ik nu weer een uurtje of twee moet slapen aangezien mijn vingers over het
keyboard getokkeld hebben en dat is me toch een zeer intensieve bezigheid waar
ik even van moet bekomen. Pak je biezen en vergeet niet die vieze witte smurrie
op mijn gezwollen amandelen mee te nemen, ik moet er letterlijk van overgeven.
Met vriendelijke groeten
Uw huisgenoot
Eva
