Sint-Jans-Molenbeek, 1
januari 2023
Liefste vrienden
Op de gebogen planken aan Mamy’s bureau stond ooit een
Newton’s cradle. Tussen het tinnen blikje met paarse hoestsnoepjes die veel te
lekker waren en het portret van een streng kijkende voorouder hingen vijf
kleine balletjes aan een koordje te wachten om in beweging gebracht te worden.
Een Newton’s cradle is een toestelletje om de derde wet van Newton te illustreren.
Kort door de bocht: op elke actie volgt een reactie. Wie zaait, die zal
oogsten. Maar het is dat middelste balletje. Hoewel ze verslingerd is in het rikketikken,
het ritme, het tikken, blijft het middelste balletje tevreden in evenwicht.
Ik ben verslingerd aan pendelen. Het ritme van fluovest aan
en fiets op, roltrap stuk en spoorverandering, net te laat, niet op tijd,
zitten of staan en dag in dag uit op dezelfde tegels trappen. Het pendelen is
aan de durvers. De durvers die zacht doen, die zich vergevingsgezind laten
meevoeren. Die in tram en metro één punt kiezen om zich op te focussen en toch
altijd struikelen. Het is het dwalen dat aan de durvers is.
In 2023, zet uzelf in beweging.
spring kets bots stuit
Wacht niet. Leef u uit.
Ik wens u een swingend en verslingerend 2023.
Vanwege uw vriend en immer uw kapoen
Eva
