Cadeautjestijd ronde 2

Toen ik jullie de vorige keer mijn vertellementen opdrong over mijn zelfmaakqueeste was het de periode tussen Kerst en Nieuw. Uiteraard moesten voor Nieuwjaar nog nieuwe cadeautjes gemaakt worden, voor meters (met een s want ik ben speciaal en heb er twee) en ’t nichtje en ’t neefje. En uiteraard ook voor Secret Santa (ja, die werden voorheen al gemaakt maar konden het daglicht nog niet zien). Ohja en dan had je ook nog Aline die verjaarde en die ook een kaartje –en nog een extraatje- verdiende.

Allereerst zette ik me een hele namiddag aan de naaimachine. Vloekte, huilde, riep, snotterde en was blij. Met andere woorden, ik maakte pennenzakken.
Eentje voor de mama, eentje voor de meter en eentje voor een vriendin (een bepaald lidwoord zou hier foute gedachten hebben uitgelokt).

Nadien zette ik mijn tanden in de linnenzakken voor 't nichtje en 't neefje. Want wat ben je als tienjarige zonder linnenzak?

En die moesten -uiteraard- ingepakt worden.

De andere meter houdt van uiltjes en de kleur turkoois. We combineerden de twee en maakten turkooizen uilenkussentjes. Een mannetje en een vrouwtje (want holebi-uiltjes waren iets te progressief).

Tess verschafte me de eer om mijn creativiteit bot te vieren op Fie. Ik checkte haar pinterest eens en kwam uit bij de volgende cadeautjes. 

En Aline’s zotte vriendje riep op om haar voor haar verjaardag kaartjes te sturen. Maar geef toe, verjaardagen zijn alleen leuk om cadeautjes te incasseren. Dus maakte ik voor deze crazy cat lady een aangepaste tas en een paar oorbellen (waarvan ik geen foto heb *sadface*).

Hier laat ik het zo-even bij. Want het begint hier te stinken, ’t is mijn eigenlof.