Ik vroeg me onlangs af: "Is het vreemd om een lievelingsmuur te hebben?" Nee, zo dacht ik, maar zoals bij alles is te veel nooit goed en ik denk dat ik met een probleem zit. De liefde die ik voel voor mijn stukje muur van (exact) 81,6 cm is niet meer gezond.
Telkens als ik kijk naar mijn muur, en dat gebeurd nogal vaak aangezien ik telkens ik mijn kamertje binnenkom er recht op kijk, word ik vervuld met een allesomvattende warmte.
Het gewei kocht ik op een kleine rommelmarkt voor het goede doel voor maar vijf euro. Ik was euforisch, en dat is nog een understatement. De foto's en kaartjes heb ik erop geplakt met washi-tape (what else?) zodat ik ze gemakkelijk kan veranderen. Het kadertje met de bloemen kocht ik voor €2 in de Oxfam tweedehandswinkel, en ja, ook hier was ik euforisch
En natuurlijk is den André er ook nog. Love of my life <3
Telkens als ik kijk naar mijn muur, en dat gebeurd nogal vaak aangezien ik telkens ik mijn kamertje binnenkom er recht op kijk, word ik vervuld met een allesomvattende warmte.
Oké, nee niet echt natuurlijk, maar het is zeker niet overdreven om te zeggen dat ik wel trots ben om mijn muurtje.
Foto's? Foto's!
Foto's? Foto's!
Het gewei kocht ik op een kleine rommelmarkt voor het goede doel voor maar vijf euro. Ik was euforisch, en dat is nog een understatement. De foto's en kaartjes heb ik erop geplakt met washi-tape (what else?) zodat ik ze gemakkelijk kan veranderen. Het kadertje met de bloemen kocht ik voor €2 in de Oxfam tweedehandswinkel, en ja, ook hier was ik euforisch
En natuurlijk is den André er ook nog. Love of my life <3