vrijdag 28 oktober 2016

Ik ben een vrouw van vijftig


Ik heb iets dat ik moet opbiechten. Soms denk ik dat ik een vrouw van 50 ben.
Mocht ik ooit geesten oproepen, zou het mij niet verbazen als er een vrouw van 49 jaar met de naam Sonja contact met me zoekt. Sonja leeft al enkele jaren in mij. Net gescheiden, gaat af en toe naar de zonnebank om haar kleurtje te onderhouden, heeft een hekel aan jongerentaal en noemt zichzelf “een bescheiden keukenprinses”. Sonja is volgens de definitie dan een demon, maar ze doet uiteraard geen vlieg kwaad. Ze is “een lieveke” zoals ze dat zeggen.
Volgens mij heten alle vrouwen van rond de 50 trouwens Sonja. Of Greet. Of Marleen. Net zoals je om vader te worden Geert, Marc, Patrick of Dirk moet heten. Dat zijn universele regels. Maar dit geheel ter zijde.

Ik denk dus dat er in mij een rijpe dame schuilt en wel om enkele niet te ontkennen redenen. Allereerst moet er gezegd worden dat ik dit schrijf met een lekkere tas bosvruchtenthee naast mij. Dat is al gedurfd, want er zit zwarte thee in deze mengeling en dat bevat cafeïne. Cafeïne, daar doen we niet aan mee na 18 uur. Stel je voor dat ik daardoor slechter zou slapen deze nacht. In mijn pyjama van Snoopy zal ik mezelf dan liggen vervloeken. Verwijten naar mijn kop slingeren is een van mijn favoriete hobby’s. Waarschijnlijk lig ik tegelijkertijd ook te piekeren over die reep chocolade die ik daarnet naar binnen heb gespeeld. Ach, deze week mag het. Je kan ook niet altijd diëten hé. Daarbij, ik heb mijn regels en als er in mijn baarmoeder totale anarchie heerst, mag mijn maagje vrolijk meedoen.

De keuze voor bosvruchtenthee was snel gemaakt. Wanneer ik kokend water over het builtje giet, vult heel mijn kot zich met de geur van een gigantische schaal potpourri. Potpourri, is dat uit de mode? Geurkaarsen dan, of zo van die geurstokjes van de Rituals. De geur vermengt zich heerlijk met het snuifje Mister Proper voor een glanzende vloer dat hier nog hangt van gisterenavond. Jawel, Sonja had me namelijk ingegeven dat het hoog tijd werd om hier de vod nog eens door te halen. Eerst alles afstoffen en vergeet vooral de bovenste randjes van je kaders niet. Daarna stofzuigen we de vloer om er nadien met de lauwwarme dweil over te gaan. Als laatste kuisen we de gootsteen, die wordt immers op een of andere manier altijd terug vuil. Sonja was trots.

Naast theetjes slurpen, poetsen en mezelf verwijten maken, houden Sonja en ik ook van koken. Bijna elke week maken we samen soep. Mijn favoriet is paprikasoep met een likje room in. Sonja houdt meer van de komkommersoep, want daar zitten minder calorieën in. Ik maak ook steevast te veel soep die ik dan al te graag uitdeel. Soms kan ik dus echt wel lief zijn. Er moet een evenwicht zijn vooraleer de weegschaal te hard overhelt naar intimiderende, harteloze trut.
Sonja en ik inspireren trouwens ook heel graag de jeugd. Ons moederhartje slaat sneller wanneer we zien dat onze bevriende jeugdige medemens naar ons voorbeeld een soepje aan het brouwen is in de keuken.  
Ik maak nog andere culinaire hoogstandjes dan soep. Zo is het geweldig om dingen vanuit het niets te maken, zoals loempia’s en falafel. Zijn die dan lekkerder dan de kant-en-klare versie? Uiteraard niet! Er is echter niets leuker dan opscheppen over hoe je je eten hebt gemaakt en een vrouw haar plaats is nu eenmaal achter het fornuis.

Af en toe moet er ook eens tijd gemaakt worden om te rusten. Dat geef ik niet graag toe, want als een volleerde vrouw van middelbare leeftijd heb ik het altijd druk, druk, druk. Wat wil je ook als ik hier alles alleen moet doen en niemand mij ooit eens helpt? Mij zie je niet vaak op mijn luie gat zitten, behalve na 20.10 uur, want dan begint Thuis en iedereen weet dat dit de avond inluidt. Een tv-avondje is de ideale gelegenheid om mijn breiwerk boven te halen. Momenteel zijn Sonja en ik bezig aan een lange sjaal. We hopen dat hij klaar zal zijn tegen de winter om dan tegen iedereen te kunnen zeggen dat we onze sjaal zelf gebreid hebben.

Ik ben dus een vrouw van middelbare leeftijd. Noem me niet oud, noem me niet rijp, noem me niet ouderwets. Soms drink ik bijvoorbeeld mijn melk uit een pintglas omdat al mijn andere glazen vuil zijn. Scandalous! Maar niet aan Sonja vertellen alstublieft.